Ο Γάμος Μας και η Επιστροφή Μου

Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει

μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή

δεν αξίζει τον κόπο.

Επειδή σ’ αγάπησα και σ’ αγαπώ ακόμη

κι ας μην είναι όπως παλιά,

δε θα πει πως πέθανε η αγάπη,

κουράστηκε ίσως, σαν καθετί που ανασαίνει.

Επειδή περνάς δύσκολες μέρες

σκυμμένη σε χαρτιά και γκρεμούς

που δεν κλείνουν, κι εγώ πηδάω

τις νύχτες επί κοντώ λαχανιάζοντας,

δε θα πει πως δεν έχουμε

μοίρα στον ήλιο, έχουμε

τη δική μας μοίρα.

Επειδή πότε είσαι άνθρωπος

και πότε πουλί, φέρνεις στο σπίτι μας

ψωμάκια μικρά της αποδημίας

κι ελπίζουνε τα παιδιά μας

σε καλύτερες μέρες.

Επειδή λες όχι και ναι κι ύστερα όχι

και δεν παραιτείσαι, ντρέπομαι

για τα ίσως, τα μπορεί τα δικά μου,

μα δεν αλλάζω, όπως δεν αλλάζεις κι εσύ,

αν αλλάζαμε θα ‘μαστε πάλι

δυο άγνωστοι και θ’ αρχίζαμε

απ’ το άλφα.

Τώρα ξέρουμε πού πονάς

πού σωπαίνω πότε γίνεται παύση,

διακοπή αίματος και κρυώνουν

τα σώματα, ώσπου μυστικό δυναμό

να φορτίσει πάλι τα μέλη

με δύναμη κι έλξη και δέρμα ζεστό.

Επειδή είναι δύσκολο ν’ αγαπάς

και δυσκολότερο ν’ αγαπάς τον ίδιο άνθρωπο

για καιρό, κάνοντας σχέδια και παιδιά

και καβγάδες, εκδρομές, έρωτα, χρέη

κι αρρώστιες, Χριστούγεννα, Κυριακές

και Δευτέρες, νόστιμα φαγητά

και καμένα, θέλοντας ο καθένας

να ‘ναι ο άλλος γεφύρι και δέντρο

και πηγή, κατά τις περιστάσεις

ή και όλα μαζί στην ανάγκη,

δε θα πει πως εγώ δε μπορώ

να γίνω κάτι απ’ όλα αυτά ή και όλα μαζί,

κι αν είναι να περάσω

μια ζωή στη σκλαβιά –έτσι κι αλλιώς–

ας είμαι, λέω, σκλάβος της αγάπης.

 Σε αγαπώ με την αναπνοή, τα χαμόγελα,

τα δάκρυα όλης μου της ζωής!

Μετά από έναν αρκετά κουραστικό χρόνο, μπορώ να πω ότι απόλαυσα κάθε στιγμή της μέρας του Γάμου Μας (παρόλο που ήμουν άρρωστη) και αν γύριζα πίσω τον χρόνο, δεν θα άλλαζα απολύτως τίποτα που αφορά την τελετή!!!

Ένα μεγάλο λάθος που έκανα αυτό τον χρόνο και ειδικά τις δύο τελευταίες εβδομάδες είναι ότι αγχώθηκα πολύ με τις ετοιμασίες για τη μέγιστη ευχαρίστηση των καλεσμένων, ενώ τα μόνα άτομα που θα το θυμούνται μετά από χρόνια είμαστε εμείς οι δύο. Όλο αυτό αφορά μόνο εμάς τους δύο!!!!

Όλα όσα αγαπώ, χάνουν την μισή τους χάρη,

Εάν εσύ δεν είσαι μαζί μου, για να τα μοιραστώ.

Και αφού επιστρέψαμε στην αληθινή ζωή μας στη Πάτρα (σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα, και έτσι πρέπει...), είναι καιρός να επιστρέψω στις αγαπημένες μου ασχολίες..... Θα ξεκινήσω δυναμικά με πολλές προτάσεις και σχέδια και....έρχεται super διαγωνισμός με τέλεια δώρα.....!!!

Η αγάπη παρηγορεί όπως το φως του ήλιου μέσα στην βροχή.

Βέβαια, θα μου πεις, είναι νωρίς για πλεκτά σχέδια ... αλλά εγώ θα σου απαντήσω ότι η σωστή και έγκαιρη προετοιμασία είναι το άλφα και το ωμέγα!!!

Η αγάπη μας είναι σαν την ψιλή βροχή

Που πέφτει απαλά – κι όμως

Πλημμυρίζει το ποτάμι.

Αυτά είχα να σας πω...... Ελπίζω να απολαύσετε τις επόμενες αναρτήσεις μου και περιμένω με χαρά τα σχόλιά σας!!!!!

Φιλιά!!!!

Το άγγιγμα του χεριού σου καθώς περνάς

Τόσο ανάλαφρο , τόσο γρήγορο, που κανένας άλλος δεν υποψιάζεται πόσο στοργικά με γαληνεύει , αυτό το άγγιγμα με στηρίζει για να αντέξω και την πιο σκληρή ημέρα

Pin It